Pilot luistergroepen
In de zomer doen we een pilot-luistergroepen. Dit is een beproefde vorm waarin deelnemers elkaar verhalen vertellen, naar elkaar luisteren en elkaar steunen.
Eind juni kwamen Jeanette en Joke, twee getrainde gespreksleiders, langs voor de eerste luistergroep in onze huiskamer. Met een groep van 6 deelnemers ontstond een bijzondere ontmoeting met thema’s die iedereen herkent zoals‘ omgang met buren’, ‘ongevraagde adviezen’ en assertiviteit.
Ontroerend om te zien hoe mensen elkaar kunnen helpen door te luisteren en goede vragen te stellen. Dat mensen die normaal weinig zeggen met hun levenswijsheid andere kunnen steunen. Het smaakt naar meer. Op 7 september organiseren wij een tweede pilot. Meer informatie over luistergroepen (ook elders in Noord) is hier te vinden.
Sinterklaas
Wie helpt Sinterklaas?
2020 was een moeilijk en vreemd jaar
Een virus betekent voor iedereen gevaar
Kerk en Buurt werd ook beperkt
dat hebben onze bezoekers gemerkt
Toch is de Sint ook aan de slag gegaan
En biedt bezoekers een kleinigheidje aan
De pepernoten zijn al gebakken
Wie wil de Sint helpen inpakken?
NIEUW bij Kerk en Buurt: In.Kas
NIEUW bij Kerk en Buurt Noord: Samen met Doras en de Diaconie Noord organiseren we de cursus In.Kas, over een frisse blik op geld. VAN HARTE WELKOM om gratis deel te nemen (wel even opgeven van tevoren!)
Vrijwilliger van de Maand juni: voorzitter Ben
Langzaam maar zeker worden de dingen weer iets normaler. Voor het eerst sinds de corona-crisis is er deze maand gelukkig ook weer een face to face bestuursvergadering aan de Adelaarsweg. Deze maand zetten we de voorzitter van het bestuur Ben Broerse in het zonnetje als de Vrijwilliger van de Maand. Hij vertelt over zichzelf:
Ik ben in 1955 geboren in de Watergraafsmeer en op mijn vierde verhuisd naar het landelijke Zwanenburg. Mijn tienerzussen hadden het gevoel dat ze in een boerendorp waren terechtgekomen; die vonden het minder leuk. Voor mij was het gewoon mijn wereld Het was een prima omgeving om op te groeien.
Ik woon nu in het dorp ernaast, in Halfweg, de naam zegt het al, halverwege Amsterdam en Haarlem. Het is nu zeker geen rustig dorp. Het snelverkeer en de trein rijden er dwars doorheen, Schiphol is vlakbij en dat geldt ook voor de Amsterdamse haven Het is dus een allesbehalve rustige omgeving maar wel een praktische en interessante omgeving. Ik hou wel van stedelijke hectiek.
In deze corona-tijd is het wel rustiger en wandel ik met mijn vrouw Heleen bijna dagelijks vanuit huis richting Amsterdam en Haarlem, door de Haarlemmermeer of naar Spaarndam. Onverwacht mooie plekken.
Over het algemeen ben ik een redelijk relaxt mens, die gesteld is op gewone dingen om zich heen. De vier kinderen en vijf kleinkinderen, familie, vrienden, werk, collega’s, Kerk & Buurt, de muziek vereniging… Ik voel me goed bij mensen die gezamenlijk iets moois willen bereiken. Ik ben betrokken op wat er in de wereld – dichtbij en ver weg – gebeurt en volg de actualiteit.
Mijn werk heeft ook te maken met al verkeer en mobiliteit. Ik werk in Leusden bij Pon, de Nederlandse importeur van de merken Volkswagen, Audi, Porsche, Seat en Skoda. Ik moet er direct bij vertellen dat het bedrijf met veel meer bezig is dan auto’s alleen. Gazelle, Greenwheels en Swapfiets horen er ook bij. We houden ons zodoende bezig met heel diverse vormen van mobiliteit.
Het is een prettig bedrijf. Ik werk er al ruim 30 jaar als bedrijfsjournalist. Vanuit die rol probeer ik de duizend collega’s in Leusden zo goed en volledige mogelijk te informeren over waarmee het bedrijf bezig is. Ik kom trouwens uit het basisonderwijs en heb ooit de pabo gedaan. Nadat ik 8 jaar voor de klas had gestaan, ben ik bij een lokale krant terechtgekomen. daar heb ik het vak van journalist geleerd.
Inmiddels ben ik al 10 jaar betrokken bij Kerk & Buurt. Ik ben ooit gevraagd door Marchien Timmerman, de echtgenote van onze toenmalige dominee van Halfweg/Zwanenburg, die zelf als buurtpastor bij Kerk & Buurt werkte. Het werk bij Kerk en Buurt heeft me echt gegrepen. Wat me greep… je ziet dat buurtbewoners mensen zich er prettig voelen, geholpen en gehoord. Het leven krijgt weer nieuwe zin, ze voelen zich nuttig en op hun gemak. Het is een veilige haven voor gehavende mensen op een hele basale manier.
In het bestuur ben ik voorzitter. Ik heb geen ervaring en skills op het gebied van het opvangen en begeleiden van mensen met ernstige problemen. Daar ligt niet mijn kracht. Ik kan wel ondersteunen, faciliteren en organiseren. Ik vind het fijn om onze professionals en vrijwilligers zo goed mogelijk te faciliteren, zodat zij hun werk zo goed mogelijk kunnen doen en zich geen zorgen hoeven te maken over de randvoorwaarden. Zo heeft iedereen in het bestuur zijn eigen specialiteit: financieel, juridisch, organisatorisch en sociaal. Daarbij mag ik de boel bij elkaar houden. Het is voor bestuursleden in zekere zin werk op afstand. Het dagelijks werk doen de vijftien vrijwilligers en de twee professionals, dát zijn de handen in de buurt.
De leukste ervaringen vind ik de vrijwilligersmiddagen; het zijn pareltjes. Het is bijzonder om verhalen van vrijwilligers te horen. Velen hebben ze zelf veel ervaring met armoede en narigheid. Het is mooi om te zien hoe ze hun eigen levenservaring inzetten voor anderen. Het is geen theoretisch gepraat, maar heel puur en authentiek. De groep vrijwilligers lijkt een soort familie. Als mensen overlijden, grijpt dat diep in, ze laten dan ook een lege plek achter.
Ik denk dat we de komende jaren als bestuur druk blijven met financiële zaken. Ik hoop dat we in de toekomst met minder verschillende fondsen hoeven samen te werken en dat we de contacten met een kleiner aantal kunnen intensiveren. Het geld vergaren kost nu teveel tijd en energie en gaat ten koste van de aandacht voor onze bezoekers..
Bij Kerk & Buurt moeten we vloeiend meegaan met ontwikkelingen in de samenleving. Zoals de strijd tegen verregaande eenzaamheid, werkeloosheid en armoede. Ook corona zal diepe sporen achterlaten. Een kwetsbaar punt van onze stichting zijn de vacatures in het bestuur en bij onze vrijwilligers, die moeilijk te vervullen zijn. Ik zou het mooi vinden als jongeren in de buurt zich zouden willen inzetten als vrijwilliger, ook voor hun eigen ontwikkeling. Jongeren willen zich niet voor onbepaalde tijd vastleggen maar wel een duidelijke taak hebben voor een afgebakende termijn. Het is mijn wens dat we manieren vinden om hen in te zetten. Onze bezoekers vinden het prachtig om jongeren te ontmoeten. Zij hebben het idealisme om dingen aan te pakken met jeugdig enthousiasme. Met corona hoef je jongeren niet meer uitleggen wat eenzaamheid is. Misschien geeft dat een zetje om zich in hun eigen buurt in te willen zetten voor waardevolle plekken zoals Kerk & Buurt-Noord.
Rietje: vrijwilliger van de maand mei
Tijden deze corona-tijd missen we niet alleen de bezoekers, we missen ook het samenwerken met vrijwilligers. Hoe graag vrijwilligers ook weer zouden starten, het is voor nu (in ons kleine pand) nog niet verstandig. Er zijn twee vrijwilligers die wel bij ons werken, zij zijn extra belangrijk in deze tijd. Dat zijn de interieurverzorgers. Zij maken schoon na elke dag dat er bezoekers zijn geweest. Een van hen is Rietje, de vrijwilliger van de maand mei. Hieronder vertelt ze over zichzelf: 
Mijn naam is Rietje en ik woon al twintig jaar in de Vogelbuurt, eigenlijk woon ik al langer in de buurt, want daarvoor woonde ik aan de overkant, vlakbij. Ik ben geboren in Zwolle. Voor een vriendje, die hier woonde ben ik ooit naar Amsterdam gekomen en nooit meer weggegaan. Ook daarvoor kwam ik trouwens al veel in Amsterdam, het was dus geen grote overgang voor mij. Als ik mezelf zou moeten omschrijven zou ik zeggen dat ik lief en zorgzaam ben. Ik ben een dierenvriend en hou van humor.
Ik ben al jaren vrijwilliger. Ik ben begonnen ergens rond 2009 vlak voor Yvonne weg ging. Zij vroeg mij of ik interesse had om te komen schoonmaken. Zo rolde ik er in en ging ik ook andere dingen doen zoals koken. Ik ging het eigenlijk steeds leuker vinden. De gezelligheid doet mensen goed. Ik vind het fijn om mensen te zien genieten als ik gekookt heb. Het geeft voldoening om mensen blij te maken met wat ik heb gedaan. Ik vind het belangrijkste van de maaltijden, niet dat de buikjes gevuld zijn, maar dat mensen elkaar ontmoeten.
Ik werk ongeveer 1-1,5 uur bij Kerk en Buurt. Toen ik even wat minder tijd had heb ik een vriendin, Meikina, gevraagd om ook te komen schoonmaken. We werken graag samen, ook bij het koken. Helaas zijn er nu geen maaltijden.
Ik heb veel leuke ervaringen bij kerk en buurt. Het mooie is dat er altijd een luisterend oor is: voor mezelf. Maar ik ben ook weer een luisterend oor voor ander. Wat ik ook leuk vind is dat Meikina en ik mee mogen denken. Het wordt gewaardeerd als we met ideeën komen (er wordt niet altijd wat mee gedaan, maar er wordt wel naar geluisterd 😉
Ik heb eigenlijk geen vervelende ervaringen bij Kerk en Buurt: Het is wel moeilijk als je een band op bouwt en mensen overlijden. In al die jaren zijn er wel een stuk of 8 bezoekers van Kerk en Buurt overleden, dat is moeilijk. Dat is het leven. Je leert mensen kennen en je moet ook weer afscheid nemen. Dat zijn wel nare ervaringen.
Kerk en Buurt vind ik vooral een belangrijke plek omdat het een gastvrije plek is. Er is gastvrijheid, behulpzaamheid en een luisterend oor voor mensen die het moeilijk hebben.
Het zou wel eens fijn zijn als Kerk en buurt wat wordt opgepimpt wordt. Als je bijvoorbeeld naar de vloerbedekking kijkt… dat heb ik al zo vaak schoongemaakt. Of een ander kleurtje, dat het er wat vrolijker uitziet als je binnenkomt, het is nu een beetje ouderwets. Een mooie plant zou het ook al opfrissen. Als je het mij vraagt heb ik liever een nieuwe vloer dan een nieuwe vaatwasser. Afwassen vind ik niet erg!
Ik wens iedereen tijdens deze rare tijd veel gezondheid, geduld en rust.
Henk is vrijwilliger van de maand april
Hoewel we gesloten zijn en we daarom de meeste vrijwilligers niet face to face ontmoeten leven de vrijwilligers ook nu van harte mee met Kerk en Buurt Noord. In deze tijd spreek ik, Rianne, (telefonisch) met Henk Verberne, iemand die bijna iedereen van Kerk en Buurt kent. Hij is niet alleen vrijwilliger in de huiskamer maar zit ook als vertegenwoordiger van de vrijwilligers in het bestuur.
Over de coronatijd zegt Henk: ‘Het gaat met mij gelukkig goed. Ik ben gepensioneerd en normaal vul ik mijn dagen met vrijwilligerswerk voor de kerk en bij Kerk en Buurt Noord. Dat geeft voldoening en ook structuur. Ik verveel me niet, want ik vul mijn dagen nu met lezen, computeren of een stuk lopen. Maar het dagelijks leven is saaier. Net als iedereen mis ik de menselijke contacten’
Henk is een echte Amsterdammer, met een kleine kanttekening. Hij is er niet geboren. Door omstandigheden is zijn moeder bevallen in Oostzaan. Daar heeft Henk de eerste twee dagen van zijn leven gewoond. Verder is hij opgegroeid in Noord. Hij zou graag willen dat hij kon zeggen dat hij in Amsterdam geboren was…. maar het drukt verder niet zwaar op zijn gemoed.
Henk speelde als kind al in het Vliegenbos, zijn favoriete plekje van Amsterdam Noord. Vroeger was er in heel Noord veel groen. Dat is in het Vliegerbos nog steeds zo. Henk geniet ook erg van het IJ. Hij woont nu in Nieuwendam en gaat graag het Waterland in of fietsen in het landelijke Noord.
Henk is leraar Duits geweest op verschillende middelbare scholen. Hij omschrijft zichzelf als sociaal, behulpzaam en open. Dit zullen de bezoekers en mede-vrijwilligers beamen. Henk brengt ook humor en vrolijkheid mee in de huiskamer.
Jaren geleden kwam Henk via de Katholieke kerk in aanraking met Kerk en Buurt Noord. Hij werd door pastoor Jan van Bohemen gevraagd of hij zin had om mee te helpen. Hij begon toen als bestuurslid. Later ging hij in als vrijwilliger werken in de huiskamer. Nadat hij een tijdje gestopt was kwam hij Arnold weer eens tegen. Hij had wat tijd over en is toen weer begonnen als huiskamervrijwilliger en later ook weer in het bestuur. Het is mooi om zowel in het bestuur als op de werkvloer actief te zijn. Zo kent Henk iedereen en zorgt hij dat het bestuur altijd goed feeling houdt met de werkvloer.
Wat Henk drijft om vrijwilligerswerk te doen.. ‘Het leven is niet alleen maar werken of geld verdienen. Geloven is ook niet alleen maar naar de kerk gaan. Vanuit mijn geloof wil ik me graag dienstbaar opstellen in de kerk en in de samenleving. Laatst reed ik door de buurt: dan hoor ik ‘Hee Henk!’ De mensen die ik ken via Kerk en Buurt verrijken mijn leven. Ik geniet ervan om mensen met allerlei achtergronden te leren kennen. Mijn eigen blik wordt daardoor verruimd!
Het meest bijzondere aan Kerk en Buurt vind ik de dynamiek in de huiskamer. Elke keer kijk ik geamuseerd toe dat mensen binnenkomen en dat het zaakje op gang komt. Het is altijd weer anders: er wordt gepraat, spelletjes gedaan, soms ruzie gemaakt, gegeten… De verschillende mensen en verschillende stemmingen maken elke keer weer een mooie mix. ‘
Op bestuurlijk niveau vind Henk het jammer dat het altijd weer hard werken is om voldoende fondsen bij elkaar te krijgen voor het werk. Het zou fijn zijn als dat wat minder energie hoefde te kosten.
Henk boodschap voor de bezoekers en medevrijwilligers voor deze tijd is: Hou vol, er komen weer normale tijden. We moeten perspectief blijven houden. Hopelijk zeggen we over een tijd: ‘dat hebben we aardig doorstaan met z’n allen’. Zorg goed voor jezelf en blijf gezond!